Na ulicy Czereśniowej...

Hit nad hity wkroczył niedawno w naszą codzienność. O książce bez tekstu dziś będzie i o owocach też trochę. Panie i Panowie – Ulica Czereśniowa! 

Każda część z serii to siedem dużych rozkładówek, a na niej obrazki, dość szczegółowe, przedstawiające codzienność w pewnym miasteczku. Każda kolejna strona przedstawia inne miejsce i inny moment dnia. Pamiętacie „Mamoko” (KLIK!)? Tutaj chodzi o to samo. 

W książkach nie ma tekstu, nie stanowi to jednak żadnej przeszkody do wymyślenia miliona innych sposobów na ich czytanie. Skupić się można na jednej rozkładówce i kontemplować ją z uwagą (dla mnie zawsze najciekawsze do takich kontemplacji są przekroje domów i tutaj taki przekrój też jest!). Dzieje się na każdej stronie dużo i wyśledzenie wszelkich niuansów nie będzie łatwe. Ilustracje skrzą się humorem i wywołują chichot. Można upatrzyć sobie jakąś postać i śledzić ją na kolejnych kartach, podglądać ją w sytuacjach radosnych, smutnych, intymnych nawet; sprawdzić jak spędziła dzień, z kim się spotkała i jak ten ktoś trafił dokładnie w to samo miejsce. Można tylko oglądać, można opowiadać, a jak się umie mówić – można to nawet zrobić samemu! Nie tylko po polsku, rzecz jasna, ale w dowolnie wybranym języku obcym, a nawet we wszystkich na raz. ;) Posiadanie wszystkich tomów serii otwiera jeszcze jedną możliwość zabawy z książkami. Ponieważ każda część skupiona jest na innej porze roku, nietrudno zauważyć, że na kartonowych kartach mija rok (pierwsza jest „Zima...”, ostatnia „Noc...”). Można więc porównywać jak zmienia się krajobraz, a także co dzieje się z bohaterami w trakcie takiego szmatu czasu i nawet zżyć się z niektórymi z nich.  

My na razie czytamy lato, bo i lato za oknem, tak więc, jako animatorka domowych gier i zabaw, tak właśnie postanowiłam. Pozostałych części nie wyciągam, czekają na kolejne pory roku, myślę, że miło będzie za jakiś czas zobaczyć coś zupełnie nowego. Większość zdjęć w tym poście pochodzi więc z „Lata”. 

W ciągu roku można na przykład zdążyć zostać matką. ;) 

...albo zbudować przedszkole!

Codzienność 

Natura

Na wesoło

Dramatycznie

Am!

Brum!

Róża jeszcze niedawno traktowała „Czereśniową” ozięble. Coś tam popatrzyła, ale siedzieć nad nią dłużej niż to konieczne nie chciała. W końcu jednak, w okolicach trzynastego miesiąca, nadszedł moment triumfu. Nadal nie siada samotnie z książką i nie ogląda jej „godzinami” tak, jak mają to w zwyczaju inne blogowe dzieci ubrane w spódniczki tutu, leżące na idealnie czystej podłodze. Żałuję! Róża wpakowuje się na kolana i każe sobie opowiadać historie przedstawione w książce, a jak nie opowiadam, to krzyczy i wtedy znów opowiadam. Chętnie też pokazuje kolejne przedmioty i żąda ich nazw. Lubi też, kiedy proszę ją o znalezienie pewnych obiektów. Najpierw wybierałam te największe, najbardziej oczywiste, ale później zauważyłam, że i z mniejszymi świetnie sobie radzi. Ostatnio zadziwiła mnie tym, że po znalezieniu przedmiotu albo zwierzęcia na pierwszej stronie, potrafi go też wskazać na kolejnych, a czasami nawet ja muszę poszukać nieco dłużej. Próbowałyśmy powtórzyć tę sztuczkę szukając osób, ale to na razie za trudne. Podoba mi się też, że możemy nad „Ulicą Czereśniową” siedzieć naprawdę długo (choć nie godzinami!), bo historii do opowiedzenia nigdy w niej nie zabraknie. Od pewnego czasu do ogrodu nie taszczę więc całego stosu książek, ale jedną, leciutką i poręczną. Fakt ten bardzo upraszcza logistykę naszego wakacyjnego wyjazdu. 

Uważna kontemplacja z każdej możliwej perspektywy.

Gdybym miała wskazać jedną książkę, którą powinno mieć roczne, półtoraroczne dziecko, to byłaby to „Ulica Czereśniowa”, z którą wiąże się tak wiele możliwości. Warto!

Zima na ulicy Czereśniowej
Wiosna na ulicy Czereśniowej
Lato na ulicy Czereśniowej
Jesień na ulicy Czereśniowej
Noc na ulicy CzereśniowejRotraut Susanne Berner
Wydawnictwo Dwie Siostry
Książki całokartonowe
Stron: 14 (każda)
Wiek: 1+

Koniecznie przeczytaj też:

• Czytanie dziecku, z dzieckiem i pomimo dziecka
• Książka-zabawka
• Księga dźwięków
• Czym się różni owca od kostery? "Zoologia", "Prawie wszystko"
• Mam oko na liczby, Mam oko na litery